Over de WAW

De essentie van de WAW is energie-efficiëntie. Aan een snelheid van 50 km/u verbruikt de WAW slechts 0.5 kWh/100km: amper een vijfde van een gewone fiets, en ongeveer een vijftigste van het verbruik van een doorsnee fossiele of elektrische auto! (1) Omgerekend naar benzine, verbruikt de WAW 5 centiliter benzine per 100km, wat gelijk staat aan 2000 km op een liter (2).

Deze uitzonderlijke efficiëntie maakt de toevoeging van externe energie overbodig - de energie van de rijder volstaat! Soep-aandrijving dus, of bio-energie. Powered by the sun!

Grappig genoeg is vetverbranding in onze cultuur geen kost maar een baat; de brandstof van de WAW kan dus beschouwd worden als gratis of zelfs een vorm van afvalverwerking.

Hybride aandrijving kan een elektrische aanvulling bieden op spierkracht voor degenen die niet enkel op eigen kracht kunnen of willen vertrouwen, OF de eigen inspanning willen loskoppelen van de eisen van het verkeer.

Het kan nog lichter, maar ook duurder...De structurele basis is een 'semi-monocoque' koetswerk. Dit is de lichtst mogelijke manier om een zelfdragend volume te bouwen, en de norm in de vliegtuigbouw. Monocoque constructie in carbon composiet is bekend uit de Formule 1. Het kan echter nog veel lichter en/of sterker. Bij een semi-monocoque wordt de structurele functie van de huid gereduceerd tot de essentiële krachtlijnen, waardoor de dikte en dus het gewicht van de schaal drastisch vermindert. Langs die krachtlijnen vormt de huid dan de buitenzijde van dragende holle kokers. Van het grootste belang is het materiaalgebruik. In een verstedelijkte regio met wisselend reliëf is het gewicht van het voertuig van kapitaal belang voor de acceleratie. De WAW weegt zowat een derde minder dan vergelijkbare, monocoque velomobielen, en is bovendien steviger en vooral veiliger.

Om dit te bereiken gebruiken we een uitgekiende combinatie van koolstofvezel en aramidevezel. Koolstofvezel is sterk maar relatief broos, aramide is eerder taai en veerkrachtig (beter bekend van de kogelvrije "Kevlar"vesten). Van die taaie elasticiteit en de energie-absorberende capaciteit van aramidevezel maken we gebruik voor de vering en de veiligheid.

De weefsels worden manueel zorgvuldig in de mallen gedrapeerd. De richting, dikte en de materiaalkeuze verschillen telkens van plaats tot plaats, naargelang de vereiste weerstand, rigiditeit of veerkracht. Dit bouwproces is uniek - en arbeidsintensief - en wordt sinds 2002 door fietser.be ontwikkeld en verfijnd. Dit procédé maakt het rijden met de WAW zo licht en responsief en tegelijk comfortabel en veilig.

De auto geheel - maar ook gedeeltelijk - vervangen door een multimodale combinatie van WAW en bv. autodelen, plooifiets en openbaar vervoer maakt je echter niet alleen rijker maar vooral vrijer, milieuvriendelijker en gezonder. Fitness-abonnementen en therapeuten allerhande kunnen afgeschaft worden. Oorlog om olie, oplaad/flitspalen, CO²-uitstoot, files, lege batterijen? Daar ben je alvast mooi van af.

De relativiteitstheorie volgens Eddy (de god van het fietsen) voorspelt dat een Ferrari met maximumsnelheid van 300km/u precies even lang in de file staat als een Lada. Hieruit volgt dat het snelste voertuig datgene is dat overal vlot kan doorrijden aan een snelheid die de gemiddelde kruissnelheid benadert. In snelheid kan de WAW zich op de meeste trajecten (²) meten met de auto. Naargelang het vermogen van de gebruiker kan een kruissnelheid van 35 à 45 km/u aangehouden worden. Dat lijkt lager dan de cijfers die we voorgeschoteld worden over de auto, maar het wordt duidelijker als we gemiddelde snelheden gaan meten - of nog beter: reistijd. Over een niet al te moeilijke route is het best mogelijk met de WAW op een uur 30 km van deur tot deur af te leggen. Overdag is dat voor een auto in Vlaanderen en Nederland moeilijk te evenaren. Afstanden groter dan 50 km zal de auto dikwijls wel een stuk sneller afleggen, zeker als er autostrades zonder file voorhanden zijn.

Als je eens de oefening maakt hoelang het duurt voor je vanuit je voordeur in de auto bent gestapt, op weg bent aangeschoven, parkeerplaats hebt gezocht, en naar je bestemming bent gewandeld, constateer je waarschijnlijk gemiddelde snelheden die een stuk lager liggen dan hetgeen je in gedachten had. De WAW is precies zo efficiënt omdat hij ontworpen en gebouwd is op reële snelheden. Reken je daar nog even de tijd bij die je nog verspilt aan joggen (of na verloop van tijd op intensive care doorbrengt) of de tijd die je moet werken om je auto te betalen, dan brandt de lamp vanzelf. Door domweg de kosten van één auto uit te schakelen zouden velen een dag per week minder kunnen gaan werken voor hetzelfde inkomen, tel dàt eens uit als snelheidswinst (zie Financiering).

Snelheid is comfort is fun.

Soit. Om ongeveer even snel ter plekke te zijn als per auto koopt niemand een WAW. De enige echte reden die er toe doet is dit: het is ongelooflijk plezant om met een WAW te rijden. Tel de ervaring van een kart op bij een lange afdaling per fiets op een mooie lentedag, en je krijgt een idee.

Niet iedereen vindt de kick van het laagvliegen op eigen kracht belangrijk. Als je knarsentandend je stadsfiets net tot 20 km/u kan bewegen, wordt het een bevrijding om met dezelfde energie na verloop van enige tijd 35 km/u te kunnen rijden in een WAW. Op eigen kracht een respectabele afstand kunnen afleggen geeft diepe voldoening. Bovendien kom je vol energie en goedgeluimd aan in plaats van opgefokt door al die "'*ç$§"à'*è"'à$e zondagsrijders vóór je in de file.

Ook de urologische en erectiele disfuncties die het gevolg zijn van intensief gebruik van een bukfiets worden volledig geëlimineerd.

De bekende Ventisit kussens zorgen voor een uitstekende ventilatie van de rug. De Ventisit ligt zacht maar veroorzaakt weinig krachtverlies.

De WAW gebruikt composiet vering achteraan, een McPherson strut met virtueel draaipunt vooraan. Een goede vering moet de rijder behoeden voor schokken, neurologische schade voorkomen door het absorberen van trillingen, en het voertuig bestuurbaar houden op oneffen terrein. In fietstermen zou men de ontwerpgeometrie van de WAW kunnen definiëren als "hardtail": een optimum tussen efficiency (geometrie, gewicht, aandrijfverliezen) enerzijds en comfort en veiligheid anderzijds.

Al wat je met een gewone of racefiets kan berijden, is gesneden koek voor de WAW. Ben je gezegend met een woon-werk traject dat eerder voor een mountainbike geschikt is, dan is de luchtgeveerde WAW het juiste vervoermiddel. Kasseistroken bijvoorbeeld, zijn nooit aangenaam, maar geen kat die er aan denkt om daarom de overige 95% van pakweg de Ronde van Vlaanderen met een volgeveerde mountainbike te gaan rijden. Het is dus meestal een afweging.

ophanging en vering:

De Waw rijdt op drie wielen;

- vooraan twee 20" wielen, opgehangen op de veerpoten van Velomobiel.nl, gebaseerd op de principes van de Alleweder. Deze veerpoten zijn geveerd met spiraalveren die in verschillende hardheden verkrijgbaar zijn. De demping gebeurt op wrijving. Het is nogal belangrijk dat deze veren aangepast zijn aan het gewicht en rijstijl van de rijder. Wat de rijstijl betreft is het beter te beginnen met de standaard hardheid, en na het opdoen van enige ervaring en indien nodig over te schakelen naar hardere veren naarmate sneller gereden wordt. Veerweg vooraan: ca. 15 mm statisch, 20 mm dynamisch.

- Een 26" achterwiel met een band tot 60mm wordt opgehangen aan wielpatten die rechtstreeks op de carbon achterspant van de body worden vastgevezen. Een 28" wiel met een band tot 40mm kan ook gemonteerd worden.

Dank zij de lichtgewicht constructie van de WAW kunnen we de rijder zelf afveren (de 'ongeveerde massa' blijft minimaal) maar het achterwiel stijf aan de transmissiekoker ophangen voor een optimaal rendement van de trapkracht.

Tussen rijder en weg zitten, wat achtervering betreft, 1) het Ventisit zetelkussen, 2) schuimveren onder de zetelpoten, 3) een taaie en buigzame Kevlar bodem, 4) een lange wielbasis, en tenslotte 5) een supersnelle maar comfortabele achterband met grote veerweg. De achtervering van de WAW is vrij ingenieus, u kan er meer over lezen in dit artikel.

Full body helmet.

Hiernaast ziet u een voorbeeld van de voorste kreukelzone uit Aramidevezel. Aramide (beter bekend onder de merknaam Kevlar) biedt de best mogelijke absorptie van de energie van een botsing. Bovendien versplintert het niet en is het scheurbestendig. Na een impact poppen de aramide schalen terug in hun oorspronkelijke vorm. De verf zelf komt nog uit de auto-industrie en kan de flexibiliteit van de aramide niet volgen.

Rondom de rijder zelf zit een stijve ruimtelijke structuur van buizen in carbon en aramide die de rijder optimaal beschermt. Het hoofd wordt beschermd door een stijve beugel uit carbon.

De remmen van de WAW zitten vooraan links en rechts. Ze worden met beide handen en apart bediend, wat de onderhoudsarme trommelremmen veel krachtiger maakt dan bij velomobielen met een centrale stuurhendel. Dit ontkoppelen is ook nodig, want bij heftige bochten komt maar weinig gewicht op het binnenste wiel en zou dit blokkeren. Koppelen van de remmen is dus uit den boze! Schijfremmen zijn mogelijk en aangenaam maar onderhoudsgevoelig.

Zichtbaarheid.

Een WAW wordt door de andere verkeersdeelnemers heel anders waargenomen dan een fiets. De WAW appelleert immers aan het geïntegreerde en geanticipeerde Gestalt van "de Auto". De Auto betekent gevaar voor de waarnemer, en dit heeft als gevolg dat de WAW veel eerder wordt opgemerkt dan een niet bedreigend Gestalt als de fiets.

Met andere woorden: de mens ziet wat hij verwacht en de WAW wordt door de andere weggebruikers als vanzelfsprekend zijn plaats als wagen gegund. Dit maakt het rijden met de WAW in het verkeer een andere maar veel veiliger ervaring dan met de fiets.

Het is duidelijk dat de WAW van opzij zeer goed zichtbaar is (niet veel kleiner dan een compacte sportauto). Zichtbaarheid vooraan en achteraan is minder door het minimale frontale oppervlak. Het is dan ook verstandig om altijd met verlichting te rijden. De grootste instinctieve angst van mensen die pas kennismaken met de WAW is om achteraan aangereden te worden. In de miljoenen kilometers die sinds een decennium met de WAW afgelegd werden, is echter geen enkele aanrijding van achter gerapporteerd.

Noot: de hoogte van de fiets of de kleur of de verlichting heeft een zeer marginale invloed op de veiligheid. Zoals blijkt uit 25jaar ongevalsstatistieken in Gent zijn er geen dodelijke ongevallen bekend waar ontbrekende of falende fietsverlichting als oorzaak aangeduid zijn. Bron: Fietsersbond

Passieve veiligheid.

Een aantal unieke actieve en passieve veiligheidsvoorzieningen:

• onafhankelijke remmen: met twee handen kan krachtig geremd worden, en zal het binnenste wiel in een bocht beter grip behouden,

• kreukelzones voor en achter in schokabsorberende, niet versplinterende aramidevezel (Kevlar),

• carbon veiligheidskooi, veilig ingepakt in aramidelaag, beschermt de rijder bij impact of overkoprol,

• rolbeugel beschermt het hoofd bij overkoprol, net als het Kevlar dakje en huid die slijtbestendig zijn bij schuiven over het asfalt aan hoge snelheid,

• virtuele gordel: bij aanrijding of overkoprol spant het lichaam zich in een reflex op, waardoor de bovenbalken het lichaam binnen houden en de rolbeugel en veiligheidskooi hun werk kunnen doen,

• brede wielbasis en laag zwaartepunt: de WAW zal eerder gelijkmatig slippen dan kantelen in te snelle bochten, op voorwaarde dat met het lichaam correct naar de binnenkant van de bocht wordt geleund,

• anti-Venturi geometrie: een weinig begrepen maar courante oorzaak van ongelukken met ultralichte voertuigen. Bij hoge windsnelheden van opzij wordt door het Venturi-effect een onderdrukzone gecreëerd boven de bolle bovenkant (vleugelprincipe) en wordt de velomobiel opgetild. De 'deuk' in de bovenkant van de WAW ontkracht dit onderschatte effect.

Wetgeving.

De WAW is met zijn drie wielen een 'rijwiel'. Dit betekent dat zowel op de weg als op het fietspad mag gereden worden. Autosnelwegen blijven verboden terrein. Ons inziens is de plaats van de WAW in de regel op de weg. Enkel buiten de bebouwde kom kan het in sommige gevallen veiliger zijn om op een afgescheiden fietspad (of pechstrook) te rijden. In de geest van de andere verkeersdeelnemers bestaan er immers geen objecten die over het fietspad naderen aan 40 km/u.

Defensief.

Ondanks de goede zichtbaarheid en bescherming blijft de wet van de massa gelden: de lichtste komt er het slechtst van af in geval van een botsing. Hou je adrenaline dus in toom, rij defensief in het verkeer, beschouw jezelf als onzichtbaar.

De Waw roept emoties op, het is zowel een eyecatcher als een eye-opener. Hij is sportief, blits en tegelijk duurzaam en innovatief: waarden die een vooruitdenkend mens of bedrijf maar al te graag onderschrijft. Zowel voor publicitaire als mobiliteitsdoeleinden is de WAW voor bedrijven een schitterende tool. Welk ander publiciteitsbord trekt op zo'n positieve manier ieders aandacht, rijdt naar de doelgroep toe, kan overal geparkeerd worden? Bovendien tovert de WAW een smile op ieders gezicht, het is een droomobject zonder schuldgevoel.De fiscale gunstmaatregelen maken de return on investment ongeëvenaard.Een groeiend aantal particulieren maakt van de communicatieve kwaliteiten van de WAW gebruik door tegen betaling publiciteit te voeren. Als zelfstandige in bijberoep factureert de WAW-rijder aan zijn klanten per afgelegd traject of tijdsperiode. Alle constructies zijn mogelijk en komen voor: van een batterij fietsende vrijwilligers tot reclame voor de plaatselijke middenstander op een vast woon-werk traject.